Hayatımızı normale döndürmek için uğraştığımız şu günlerde güzel manevi iklimler üzerimize sağanak sağanak yağmaya devam ediyor. Başta Kuran-ı Kerim ayı (Ramazanı Şerif)  olmakla beraber aylardan mayıs olması tevafukuyla yine biz Türklerin bereket bayramı olarak da adlandırdığımız Hızır ve İlyas Hazretlerinin bir araya gelme günü, bildiğimiz 6 Mayıstan bahsetmek gerektiğini düşünüyorum.

Divan edebiyatında, modern Türk şiirlerinde Evliya Çelebi’nin Seyahatnamesinde ve masallarda bile yerini almış halk bayramı biz kadim Türk geleneğinde aklımızda ve iç dünyamızda derin izler bırakmıştır.

Hıdırellez, halk arasında ölümsüzlük sırrına erdiklerine ve biri karada diğeri denizde, darda kalanlara yardım ettiklerine inanılan Hızır ve İlyas peygamberin yılda bir defa bir araya geldikleri gün olarak kabul edilir. Bir başka deyişle Hızır ve İlyas (a.s)`ın buluşarak sohbet ettikleri ve bugünlerde vakitlerini Allah yolunda olmanın ve birlikteliklerinin verdiği sevinçle kuvvet buldukları rivayet edilir.

Yine nakledildiğine göre Hızır (a.s)`ın Allah`ın lütfu ile dolaştığı yerde yeşillikler çıkartan ve çorak yerlere çiçeklere bezediği ifade edilir. İşte bu olaya dayanarak halk, zamanla bu günlerde buluşup Hızır ve İlyas (a.s) ın geleneğini sürdürmek amacıyla bu özel günde dua günleri tertip eder olmuşlardır.   Aynı zamanda baharın müjdeleyicisi olarak da bilinir. Sadece bizde değil birçok Türk-i cumhuriyetlerinde de kutlanan Ruz-ı Hızır olarak adlandırılan Hıdırellez günü geleneği bu güne kadar hiç sekteye uğramadan devam ederek gelmiştir.

Ancak Hıdırellez, ilk çağlardan bu yana Mezopotamya, Anadolu, Yunanistan, İran gibi birçok uygarlık tarafından yazın gelişini törenler ve ayinlerle kutlarlardı. Bu nedenle Hıdrellez Bayramını tek kültüre mal etmek olanaksızdır. Pekâlâ, kendi yöremizde Hıdırellez deyince akla ne geliyor diye sorduğumuzda bu konuda da geçmişe dönük bağlarımızın yeterince sağlam olduğunu görüyoruz.

Hemen hemen tüm ilçelerimizde (köylerimizde) HIDIRILLEZ pilavlarının yapıldığı bilinmekte, dayanışmayı güçlendiren bir gelenek olan Hıdırellez’de insanlar bir araya gelerek bu etkinlikleri gerçekleştiriyorlar ve bu etkinlikler sırasında kaynaşma ve dayanışma olduğu gözlerden kaçmıyor. Hıdırellez günü kutlamalar büyük bir titizlikle, imece kültürüyle hazırlıklar yapılıyor, kazanlarca etli pilav ve ayran yapılıyor. Pilav ve etler tamamen bu günün bereketine ortak olmak isteyen ve o seneyi bereketle geçirmek isteyen köylülerin mahsulleri ve kesilen kurbanlarla yapılıyor. 

Genelde yapılan cemiyetlerin yeşillik, ağaçlık, ormanlık, su kenarları tercih ediliyor. Halk tercihen bu güne özel yöresel giysilerini giyerek şenliğe dâhil oluyorlar ve beraberce dualar ve niyazlar ederek HIDIRELLEZ bayramını coşkuyla kutlarlardı.

Ama maalesef bu sene dünyamızı ve ülkemizi saran Covid 19 sebebiyle ilk defa buruk bir HIDIRILLEZ Bayramını geride bıraktık mevcut olan bu vebanın fiili olarak insana yaptığı tahribatın dışında doğaya ve çevreye verdiği desteği de terennüm etmek doğru olur diye düşünüyorum kırlar, ormanlar, dereler, hava, su kısacası tabiat yeniden diriliş muştası şarkılarını bizlere yüksek sesle söylemeye devam ediyor.

Bununla ilgili daha önce yazmış olduğum ‘’iyi haberim var’’ köşe yazımda da değinmiştim demek oluyor ki her şerrin yanında hayırda yol almaya devam ediyor.

Bize düşen bu durumda kötü hadiselerin yanında iyi hadiselerinde cereyan edişini gözlemleyerek hayatla olan bağımızı asla kesmeden ümit var olarak hayatı yaşamamız gerektiğini de unutmamalıyız can bu ten den gitmedikçe bize düşen hayatı manası itibariyle yaşamaktır. Ne kadar güzel söylemiş şair Cahit Sıtkı Tarancı

Bu sabah hava berrak;

Bu sabah her şey billurdan gibi.

Gök masmavi bu sabah,

Güzel şeyler düşünelim diye.

Yemyeşil oluvermiş ağaçlar,

Bulutlara hayretinden…

İnşallah diğer yıllarda sağlık ve mutlu günler içinde Ruz-ı Hızır gününü hep beraber kutlarız. Vesselam.